แผ่ว....แผ่ว

วันเวลาผ่านไป

เหลืออะไรในชีวิต

งอกแล้วตาย หายแล้วอยู่...

ลองตรองดู สลดจิต

..............



เดินสวนกัน แล้วลืมไป

ความเยาว์วัย สลายสิ้น

ไม่ทิ้งกลิ่น แห่งเดียงสา

.............



จะร้อนรุ่ม สุมในอก

ลนละเมอ และเพ้อพก

บินอย่างนก แล้วตกอย่างฝุ่น

อณูจุณก็ไม่เหลือ



...............



นาทีนี้ จะนับหนึ่ง

ก้าวให้ถึง จังหวะร้อย

นาทีที่ร้อย.... ใช่ขึ้นร้อยหนึ่ง

เราบอกว่าถึง ...

ชะตาบอกว่าเริ่มใหม่



..........



เริ่มใหม่ ...

ด้วยลมหายใจดุจเดิม

แผ่ว

แผ่ว

แล้วก็

เก้า

แล้วก็

สิบ

เห็นอะไร.. ณ ลิบลิบ

อยู่ระยิบ เส้นชัยหรือ?

เราบอกไม่

ใครบอกใช่...

วิ่งต่ออีกหน่อย

ทะยอยก่อ

ยังไม่พอ...



.....



อวสาน